annarşist ruhumu depreştirme benim tanımam bu saatten sonra ne Marks ne Freud ne engels ne duhring ne anti duhring hele rosa lüxemborg hiç takmam Vilademir ilyiç Lenin mozolesi yıkılasıca Stalin çar öldü yaşasın yeni çar putin kızıl meydana giresin

Che yoldaş  sen benim meskenim dağlardır dedin dağlarda bir satılmış mermi yedin  senden sonra mao gardaş –ya da öncemiydi bilemem-köylülerle el ele devrimci şarkılar söyleyerekten

girmişti KUTSAL ŞEHİRE o dem ve de her dem akıncılar akınlarda çocuklar gibi şen idiler.

şimdi kızıl meydanda mafya nataşa izvestiya neodevrim şarkıları pazarlamakta derken çinde proletarya burjuvaya ucuz iş gücü hizmeti sunmakta

vista kasmakta imiş pc leri dahi userleri microsoft artık Windows 7 yi imajlamakta image maker lar açık kaynak kodlu yazılımlarla  ruhlarımızı cilalamakta netkafelerde online oyunlarla çocuklar küresel katillere dönüşürken  süpernova patlamalarla  siber uzayda yeni bir dünya yaratılmakta

sanaldamıyım yoksa reeldemi anlayamadım haktamıyım yoksa batıldamı yolumu bulamadım dost kim düşman kim sorgulayamadım stratejik ortaklarımız ve müttefiklerimiz nerede bulduramadım karaparalarla kararmış kapkara bir hayatın ortasında bir başıma kalakaldım

dün ruhumun son bakiyesini visalarla etiketlenmiş kartımdan post makinesine çektiriverdim

bu da yetmedi düşlerimi10 yıllığına konut kredisi karşılığında bir bankaya ipotekledim

taksitli sevdalara alıştırdım kendimi dört başı mamur bir memurum ne de olsa sersefil ve rezil bir hayatın uşağı olduğuma aldırmaksızın bir de şiir yazmaya heves ettim

bana modernite post modernite üzerine profan nutuklar çekme vaiz gözüm karadır benim hümanizma rasyonalizma sekülerizma  nedir bilmem  şafağın koynunda  ezan sesi ile uykuları bölünen kökü dışarıda gavurlardan değilim ben

sanayi devrimlerinde ruhumu makineler kemirmedi ben ruhumu sultan ahmette Selimiyede dinlendiririm daha

Attila ilhanla rezil yalnızlığımızı içtik dün gece ve üçüncü şahsın şiirini dinledik cinayeti kör bir balıkçı gördü ben görmedim vurulan haliçte bir vapur değildi bu defa  kenar mahallelerin en kenarına saplanmış dev ekran LCD plazma tvlerden taşan magazinforever kılıklı programların kurbanı etli butlu iri göğüslü Bir genç kızdı en büyük düşü yıldız olmaktı

Ne düşler kurardık oysa  ilayıkelimetullah turan sevdası tadındaydı aşklarımız kötü sonlanan bir yeşil çam klasiği olsun isterdim hülyakoçyiğitablam içli içli ağlasın dilerdim ama genç kız ölsün istemezdim

 ben john baez dinlemedim -google hazretlerine sordum netten  kendileri politik görüşleri ve  tavırlarıyla bilinirlermiş üç oktav ses aralığına sahiplermiş- savaş karşıtı mitinglerde savaşma seviş sloganları atmadım 68 lerin politik 80 lerin apolitik bedbin ruhlarıyla tanışmadım  John lenon bir hayranı tarafından öldürülmüş sonradan haberdar edildim bob dylon sör oldu mu

VATİ-KAN onu kutsadımı emin değilim  ama elton john biraderimin bir sör asaleti ile piyanosunun başına geçip yanık sesiyle söylediği sevda şarkılarını dinledim

işçiler artık sabah sporuna nike ayakkabı  addidas eşşofmanla çıkıyorlarmış jogging yaparken içtikleri diyet kolaymış hem dahi artık günde 18 saat çalışmıyorlarmış evleri ve arabaları da varmış kapitalizm artık vahşi değilmiş liberalizm mutluluk kaynağı banker david yine para babasıymış

bir varmış bir yokmuş tarih sonunu bulmuş fukayama biraderimiz zevkten kudurmuş dünya işçileri birleşin zincirlerinizden başka  kaybedecek neyiniz var de git annarşist ruhumu depreştirme  nihilist hiçliğime elleşme olimposun alçak tanrıları topunuzun canı cehenneme

***Ne diyorsun oğlum niyazi ben anarşizm diyorum sen bu yazı da niye imla kuralları ve noktalama işaretleri yok diyorsun

La havle vela kuvvete illa billah

HALİL ÖZ - EĞİTİMCİ YAZAR